بچه ها، راه حالی برای نجات صنعت گردشگری - یادداشت سریع

بهترین تجربه سفر را به کانادا تجربه کنید و با مجری مستقیم تورهای کانادا بهترین برنامه سفر را برای خود انتخاب کنید.

نجات تنگ شنماینده صنعت گردشگری به دست بچه ها

هر چیزی می تواند تهدیدی علیه صنعت گردشگری باشد. از سقوط یک بالگرد گرفته تا مسائل و منقاشات سیاسی و همه گیری یک ویروس می توان حکم چکشی را داشته باشد که به تنگ بلورین و شنماینده گردشگری وارد می گردد و هر بار آن را معیوب می نماید. اما این که در روزهای آرام و خوب در زندگی ما باز هم صدای شکستن این تنگ بلورین به گوش می رسد را نمی توان تقصیر حوادث غیر مترقبه انداخت و این ما هستیم که مقصر اصلی آسیب به صنعت گردشگری به حساب می آییم. گرچه این سوال پیش می آید که چطور ما می توانیم یکی از متهمین ردیف اول آسیب رسانی به این صنعت هستیم. یکی از عوامل عمده آسیب رسانی این است که ما همچنان به سفر و مناطقی که به آن ها سفر می کنیم، به چشم یک کالای مصرفی نگاه می کنیم و انگار نمی دانیم که درقبال نقاطی که با آن ها سفر می کنیم وظایف بسیاری داریم؛ یکی از عمده وظایف ما برای نجات صنعت گردشگری این است که از همین آغاز بچه ها را با این صنعت آشنا کنیم و دست به کار رواج گردشگری کودک شویم. جدا از لذت هایی که گردشگری برای بچه ها پرشورمان می تواند داشته باشد، آشنایی آن ها با طبیعت و اهمیت حفظ محیط زیست است. در یکی از مدارس انگلستان، هر ساله رسم شده که بچه های که تازه پا به مدرسه می گذارند در یک اردو گردشگری، درختی بکارند و خودشان تا روز آخر مدرسه از درخت خود، در هر نوبتی که به گردشگری کودک می فرایند باید سری به درخت خود بزنند و به آن برسند. این کار تا جایی ادامه دارد که کودک به صورت ناخودآگاه، دلبسته گیاه خود می شد و از زمان نوجوانی به بعد، انس عمیقی بین کودک و گیاه برقرار می شده است. ضمیر ناخودآگاه را دست کم نگیریم! ناخودآگاه انسان بدون رعایت منطق و تنها صرف عادت، کارهایی می نماید که شاید هیچ نیروی دیگری در دنیا قدرت انجام آن را نداشته باشد. نام طبیعت با گردشگری گره خورده است و انسان نیز بدون طبیعت نمی تواند زنده بماند و زندگی کند.

گام های اول بچه ها در گردشگری

کجای ایران است که می توان آن را مکانی مناسب برای گردشگری کودک ندانست؟! از مازندارن و گیلان و شمال ایران تا جنوبی ترین نقطه این کشور پر از موقعیت های بالقوه گردشگری است که باید با گام های پاک بچه ها و مانوس شدن آن ها با طبیعت هر کدام از این شهرها، جانی دوباره به صنعت گردشگری و احیا این صنعت مظلوم، فصلی دوباره را آغاز کرد. در حال حاضر، برای آشنا کردن بچه ها با مفهوم گردشگری کودک، تورهای یک روزه متعددی بر پا شده و با تدابیری به اجرا درآمده است. تورهای مازندران، دریاچه الیمالات، چهاردانگه، مازندران، بابلسر و به نوبت تورهای دیگر در شهرهای دیگر ایران در دست اجرا است. هدف این برنامه، صرفا برنامه ریزی یک سفر عادی نیست و در واقع مفهوم گردشگری کودک به آشنایی بچه ها با طبیعت و نحوه سفر کردن و تاب آوردن در شرایط آب و هوایی متفاوت و از همه مهم تر دیدن و شناختن زیبایی های این مرز و بوم است. گردشگری برای بچه ها باید کمی متفاوت از سفر بردن و اردو بردن آن ها باشد. باید به بچه ها اجازه داد که در تورهای گردشگری، به کند و کاو بپردازند و حتی قدم هایی هر چند مطمئن را دور از عظیم ترها بردارند و حس ویژه طبیعت را به تنهایی و به دور از محافظت هر لحظه ای از جانب عظیم ترها تجربه نمایند. طبیعت هم خالق است و هم خلاق و از آن جا که همواره ذاتی بخشنده داشته است می تواند هر دو حس نام برده را به بچه ها انتقال دهد. جسارتی که حس جستجوگری در بچه ها به واسطه گردشگری داده می گردد بسیار فراتر از فضاهای آموزشی و آزمایشگی است و این درست همان شاخصه ای است که هر انسانی برای ادامه بقا چه در فضاهای شهری و بروز و چه در دل طبیعتی عاری از ساخته انسانی باید بیاموزد و چه بهتر که این آموزش از همان سنین اولیه و خالص دوران کودکی انجام گردد.