چرا جاودانگان در جنگ ابدیت و بازی نهایی مداخله نکردند؟ - یادداشت سریع

اولین تریلر کامل فیلم جاودانگان انتها توضیح می دهد که چرا آن ها هنگام آمدن تانوس به زمین، کمکی در مبارزه با او نکردند. ورود جاودانگان بدون شک یک لحظه مهم برای جهانی سینمایی مارول است. آن ها مانند سرسی، ایکاریس و تنا که توسط سلستیال ها ساخته شده اند، موجوداتی فوق العاده قدرتمند و نیمه جاودان هستند که انرژی را به روش های مختلف و خلاقانه به کار می گیرند. با وجود اینکه آن ها از جای دیگری ریشه می گیرند اما طی هفت هزار سال گذشته به طور مخفیانه بر روی کره زمین زندگی کرده و به عنوان انسان های معمولی نقاب می زنند و گاهی اوقات الهام بخش چندین سنت و آیین هستند.

طبیعتا، معرفی جاودانگان این سؤال را به وجود می آورد که چرا حالا؟ حضور نیافتن در برابر ملکیث در ثور: جهانی تاریک (Thor: The Dark World) یا اولتران در انتقام جویان: عصر اولتران (Avengers: Age of Ultron) به نظر قابل هضم است و حتی در نبرد انتقام جویان در نیویورک هم قابل چشم پوشی است. اما تانوس چشم اندازی کاملا متفاوت را اثبات کرد و کل جهان را هدف گرفت و توانست نیمی از حیات را از بین ببرد.

جاودانگان که در مرحله اول در انتقام جویان: جنگ ابدیت غایب بودند، انگار ترجیح دادند که با تانوس در سال های گذشته درگیر نشود و سپس یک بار دیگر در نبرد سرنوشت ساز انتقام جویان: بازی نهایی حضور نداشته باشند. سابقه آن ها با در نظر دریافت اینکه تانوس (حداقل در کمیک ها) خود ابدی و جاودانه است، بد تر هم به نظر می رسد.

تریلر جدید جاودانگان به سؤالاتی که مدت ها بی پاسخ بوده است جواب می دهد. اگر چه کافی بودن این پاسخ ها می تواند محل بحث باشد اما بهتر از هیچی است. این فیلم از نظر طرح داستانی به طرز عجیبی غیر پایدار است و در عوض به بازیگران پر ستاره و تصاویر نفس گیر خلق شده توسط کلوئی ژائو (کارگردان فیلم) تکیه دارد.

با این حال، تریلر نشان می دهد که جاودانگان برای اولین بار با سفینه پرنده شکلاتی شکل خود به سیاره محقر ما می آیند و با استقبال مردی زود رنج و متحیر روبرو می شوند. سپس صدایی از آژاک (رهبر جاودانگان) با بازی سلما هایک بیان می کند که مهاجران فرازمینی از آن زمان تا به امروز چه حمایت هایی از انسان ها کرده اند. انگار آن ها بشریت را تماشا و هدایت می کردند و همراهان سرسی تصاویر و اطلاعاتی ارزشمند را از محصولات و ماشین آلات نشان می دهند و اشاره می کنند که اگر چرخ ها گرد باشند ارابه ها بهتر و سریع تر حرکت می کنند و سوراخ کاری داخل جمجمه کسی، بهترین راه برای درمان سردرد نیست!

آژاک همچنین اظهاراتی دارد که سیاست عدم مداخله جاودانگان را تأیید می کند؛ مانند خدایان یکتاپرست کلاسیک یا پروردگاران زمان. صدای آژاک فخر و غرور خاصی را در زمینه دستاورد های بشری نشان می دهد و بیان دارد که جاودانگان به وضوح می خواهند ما با نیروی خود رشد کنیم، در جهت درست هدایت شویم، اما بدون فشار بیش از حد. اولا، این توضیح می دهد که چرا جاودانگان با وجود قدرت کافی برای جلوگیری از وقایع، اجازه دادند تراژدی هایی مانند جنگ جهانی دوم رخ دهد. همچنین نبود آن ها را در طول نبردهای قبلی مارول توجیه می کند، زیرا دشمنان گذشته (اولتران، کاسیلیوس، جمجمه قرمز) یا از زمین سرچشمه گرفته اند یا اینکه توسط افراد فانی قابل مدیریت هستند (لوکی، ملکیث).

به نظر می رسد بیشتر جاودانگان با دخالت در هدایت بشریت به سمت تکنیک های بهتر کشاورزی، راضی به نظر می رسند. کجا می توان بین کمک کردن و مداخله اشتباه، مرز قائل شد؟ شاید جاودانگان نیاز به کسی مانند کاپیتان آمریکا دارند تا دقیقا به آن ها یادآوری کند که چه چیزی با قدرت زیاد همراه است. جالب اینجاست که سخنان آژاک با فلسفه کارول دانورس که به طور معمول برای محافظت از جهان های بیگانه در برابر آسیب، سیاره خانگی خود را ترک می کند، مغایرت دارد.

نکته مهم دیگر اینکه، توضیح آژاک به تنهایی نمی تواند توجیهی بر کمک نکردن جاودانگان به مبارزه علیه تانوس باشد. بین اینکه بگذارید زمین اشتباهات خود را انجام دهد و تماشای نابودی نیمی از جهان، در حالی که فقط یکی از جاودانگان می توانست در روز موعود آن را نجات دهد، تفاوت زیادی وجود دارد.

سیاست عدم مداخله جاودانگان ممکن است رو به انتها باشد، اما عوامل دیگری هم که هنوز افشا نشده اند ممکن است بعدا حقایقی را مشخص کنند که توجیه این عدم مداخله باشد. در کمیک های مارول، جاودانگان در واقع از مداخله سلستیال ها منع شده اند. کاملا ممکن است که این ها در جهانی سینمایی مارول هم صادق باشد و هر چقدر سرسی، ایکاریس و بقیه بخواهند به چانه چروک و بزرگ تانوس مشت بزنند، با این کار فقط بدبختی و خشم بیشتری برای انسان های جهان به وجود آورند. آیا این خدایان نیمه جاودان می فهمند که باید مداخله می کردند یا از درگیر شدن آن ها جلوگیری شده بود و اکنون می خواهند اطمینان حاصل کنند که در صورت بروز تهدیدی جهانی (یا در واقع چند جهانی) در آینده چنین اتفاقی تکرار نمی شود؟

منبع: Screenrant