جنگل ابر ، فراسوی ابرها - یادداشت سریع

جنگل ابر ، فراسوی ابرها

جنگل ابر یکى از دست نخورده ترین جنگل هاى ایران است که در 35 کیلومترى شمال شرق سمنان قراردارد.

جنگل ابر از جنگل های زیبا و خوش آب و هوای استان سمنان است که در 50 کیلومتری شمال شرق شاهرود و در راستا جاده شاهرود به آزادشهر استان گلستان و در روستای ابر قرار گرفته است.

این جنگل با 35 هزار هکتار وسعت در ادامه جنگل های سرسبز شمال کشور است و از آنجا که فضای این جنگل را پوششی از ابر فرا گرفته به همین علت این جنگل را جنگل ابر می نامند

ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا، پایین بودن درجه حرارت در فصل گرما و وجود چشمه سارهای فراوان و پوشش جنگلی متنوع [جنگل ابر میزبان جشنواره نغمه و طبیعت] از شاخصه های این جنگل است.

این جنگل در استان سمنان و در نزدیکى روستاى ابر واقع شده و تقریباً مرز استان سمنان و استان گلستان است.

جایى که از ضخامت کوه هاى البرز کاسته مى شود و ابرهاى گرفتار در پشت این دیواره از لابه لاى دره ها به سمت جنوب سرازیر مى شوند؛ به همین علت تقریباً از بعدازظهر تا نیمه هاى شب با سرد شدن هوا چنان مى نماید که جنگل به روى ابرها سوار شده است.

این اتفاق منطقه ابر را دگرگون کرده و آب و هوایى متفاوت از سراسر سمنان به آن داده است. در قسمت هاى جنوبى جنگل، یعنى قسمتى که به تمدن نزدیک تر است پوشش گیاهى تنک دیده مى شود. در عمق جنگلٰ تپه هاى پرشیبی وجود دارد که سراسر پوشیده از درختان بلند است.

مشهورترین درخت منطقه اورس است. درختى با ریشه هاى بلند که روى زمین مى خزد.

منطقه ها ابتدایى جنگل ابر ییلاق چوپانان گلستانى است، اما در عمق جنگل اثرى از انسان دیده نمى شود.

جنگل ابر شاهرود با 35 هزار هکتار وسعت به سه علت برای دنیا اهمیت دارد. اول این که قسمتی از جنگل های باستانی هیرکانی است و گیاهان دارویی آن کم نظیر است.

علت دوم مربوط بهاکوتن این ناحیه می شود؛ یعنی مرز میان بند بین دو اکوسیستم منطقه نیمه بیابانی و جنگلی.

به طوریکه می توان در جنگل های این ناحیه درختان سوزنی برگ را در کنار درختان پهن برگ مشاهده کرد که این امر در گونه های جانوری هم تاثیرگذار بوده است.

علت سوم آنکه به خاطر جغرافیای خاص منطقه که دو منطقه کم ارتفاع و بلند را در کنار هم قرار داده است، شاهد تشکیل اقیانوس ابر در این منطقه هستیم که پدیده کم نظیری در دنیا محسوب می شود.

قدمت جنگل های هیرکانی که جزو بقایای دوران سوم زمین شناسی هستند از یک سو و وجود 80 گونه گیاهان چوبی به همراه گونه های گیاهی بسیار نادری مانند راش، بلوط، توسکا، نارون، گیلاس وحشی، بارانک، سرخدار، نمدار و ... از سوی دیگر، نشان می دهد که این اراضی می توانند همچون موزه زنده ای برای جذب جهانگردان داخلی و خارجی مورد استفاده قرار بگیرند.

بخشی از جهانگردان این منطقه، گیاه شناسانی هستند که برای دیدن گونه های نادر گیاهی موجود در جنگل های هیرکانی به ایران می آیند.

دسته دوم، جهانگرد های عمومی هستند که بیشتر از کشورهای آسیای میانه و خاورمیانه به ایران می آیند.

منبع:همشهری آنلاین

ارسال از طریق کاربر محترم سایت :hasantaleb

/ج

منبع: راسخون