از نخستین بازارچه صنایع دستی پایتخت چه خبر؟ - یادداشت سریع

جهت دریافت مشاوره خدمات چاپ بروشور فوری از بهترین و مجربترین طراحان کشور همراه ما باشید. از طراحی تا چاپ بروشور های تبلیغاتی حرفه ای را با بهترین قیمت از ما بخواهید.

به گزارش خبرنگاران، مدیران بسیاری از سال 88 کوشش کردند که مغازه های بازارچه اودلاجان را سامان دهی نمایند و تاریخ های متفاوتی را برای افتتاح این بازارچه اعلام کردند تا این که نخستین بازارچه صنایع دستی پایتخت توسط مسعود سلطانی فر - رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ، معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران، رییس شورای شهر و شهردار منطقه 12 تهران افتتاح شد.

خبرنگار خبرنگاران بعد از گذشت چند روز از افتتاح نخستین بازارچه صنایع دستی تهران، سری به مغازه دارها زد. تعداد زیادی از این هنرمندان به درخواست مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصفهان به طور موقت برای عرضه صنایع دستی به تهران آمده اند و باید برای حضور یک ماهه در این بازارچه، حدود 500 هزار تومان به مالکان مغازه ها اجاره دهند، بعضی دیگر هم مالکان هستند که در جلوی مغازه های شان ترمه، سفال یا گلیم عرضه می نمایند و در پشت آن هم چنان به شغل های قدیمی خود مانند فروش ظروف یک بار مصرف و سِلِفون مشغول اند!

یکی از مغازه دارها به خبرنگار خبرنگاران گفت: چون عرضه صنایع دستی اجبار شده، ما هم به طور موقت جلو مغازه را با صنایع دستی تزیین نموده ایم و این اجناس را به صورت امانی از یکی دیگر گرفته ایم تا این یک ماه که عرضه صنایع دستی اجباری است، بگذرد و ببینیم بعد چه می گردد.

او ادامه داد: رفت وآمد در این بازارچه کم است و کسی اصلا نمی آید که بخواهد صنایع دستی بخرد! حالا اگر در این مدت نتیجه خوبی بگیریم و همه هم حاضر شوند صنایع دستی عرضه نمایند، خودمان این شغل را ادامه می دهیم، در غیر این صورت به شغل قبلی مان برمی گردیم.

بعد از دور زدن در نخستین بازارچه اودلاجان، معنی یک جمله را که بعضی کاسبان در روز افتتاح آن با صدای می گفتند، بتوان متوجه شد: مگر می گردد مال مردم را افتتاح کرد!؟

یکی از هنرمندان صنایع دستی نیز به خبرنگاران گفت: 90 درصد هنرمندانی که در بازارچه اودلاجان غرفه دارند، از اصفهان آمده اند. با این که حدود یک ماه است به تهران آمده ایم هیچ فروشی از صنایع دستی نداشته ایم و در این مدت بازارچه در حال مرمت بوده و فقط خاک و داربست می بردند و می آوردند. ما هم مجبور بودیم خاکی را که روی محصولات مان می نشست، تمیز کنیم.

او ادامه داد: هیچ اطلاعاتی درباره شرایط بازارچه اودلاجان به ما ندادند و فقط گفتند همه چیز حاضر است و با محصولات تان به تهران بیایید. وقتی ما آمدیم فقط چهار مغازه آماده بود که کلید یکی از آن ها را به ما دادند. من و سه هنرمند دیگر که محصولات مان را با یک کامیون آورده بودیم، همه را مثل سیب زمینی در مغازه ریختیم که فقط بتوانیم درِ آن را قفل کنیم.

این هنرمند بیان نمود: از روز بعد هم مجبور شدیم به دلیل یکسری مسائل، چندبار به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مراجعه کنیم. قرار بود بازارچه اوایل شهریورماه سال جاری افتتاح گردد که این زمان به 15، 20 و 28 شهریور موکول شد و در نهایت، 10 مهرماه افتتاح شد.

او اظهار کرد: بعضی مغازه دارها به هنرمندان کلید نمی دادند و ساعت 15 کار را تعطیل، در مغازه را قفل و هنرمند را بیرون می کردند تا فردا ساعت 8 صبح که دوباره درِ مغازه باز می شد. بعضی دیگر هم که به هنرمند کلید می دادند، خودشان هم کلید دارند و به واسطه انباری که پشت مغازه دارند، هر زمانی که دل شان بخواهد می آیند و می فرایند. بعضی دیگر هم به واسطه اجباری بودن عرضه صنایع دستی، روی اجناسی را که پیش از این عرضه می کردند، پارچه انداخته اند و چند سفال جور نموده و فعلا می فروشند.

یکی دیگر از هنرمندانی که از اصفهان آمده است نیز به خبرنگاران گفت: ما هر شب برای اقامت مان پول پرداخت می کنیم، هزینه هایی که تا حالا برای ما برگشتی نداشته و فروشی هم نداشتیم. در این مدت هم مجبور شدیم چندبار به اصفهان برویم و برگردیم.

او ادامه داد: چون آینده بازارچه صنایع دستی تعیین نیست، مغازه ها هم طبقه بندی ندارند و هر جایی که توانستیم یک چیز را آویزان نموده ایم. دقیقا نزدیک ماه محرم هم بازارچه را افتتاح کردند، زمانی که برای فروش اصلا خوب نیست.

بسیاری از هنرمندان و کاسبان اودلاجان معتقدند، اگر همه با هم بخواهند و یاری نمایند واقعا می توانند بازارچه صنایع دستی را حفظ نمایند، مثل روزی که این بازارچه افتتاح شد، گرچه تا روز قبلش در حال ساخت و ساز بود و همه چیز نامرتب بود، اما این رخ داد.

تعدادی از آن ها گفته اند، ما حاضریم اینجا بمانیم به شرط آن که همه مغازه ها به معنای واقعی صنایع دستی عرضه نمایند.